Dies ist eine alte Version des Dokuments!


<<< zurück | Die Sagen des Kiffhäusers und der Güldenen Aue... | weiter >>>

Der Landgrafenacker

Duisse im Fell1), glich öber der Buirnwiese2), da leit e Acker, den heißt me den Landgrafeacker, wihl en de Ehdellüht odder de Grafe emahl hun mutt erömer ähr.3)

Vör vill vill honnert Jaihrn, da is nemlich emahl e Landgraf gewahst, dahs is gair e guter Landgraf gewahst, u hats net gelehte, daß de Oengerthune geschonge4) u geplagt würn. Awwer der Landgraf wair wiht5) von hie dahein, u da hunn de hiesige Ehdellüht gekleit6) se wern sicher für en, un e derführ'sch7) nett, u hunn de Oengerthune8) gepeinigt u geplagt, bis offs Bluht, u hunn se unstatt der Oisse u Güll9) vörn Pfluhk gespannt, u hunn geairn10) nicht en, bih me mit Oisse u Gülle ärt. Das Deink das hunn se lang ungetrehbe, u hat's en kem11) Mensch konnt gewehr. Endlich awwer da ihs der Landgraf ehmal in die Gehnet12) gekomme, u hats derfairn13), bihs de Ehdellüht mit sinn Oengerthune maichte. Da ihs e springbös gewuirn, u hat se all laß zesummekomm, u hat se au in Pfluhk gespannt, bi de Oisse u de Güll, u hat se laß den Acker erömmerähr, den ma noch hüttigstaihs14) den Landgrafenacker heißt. U der Landgraf ihs mit der Platzgeischel15) hinner en16) hergegangen, u hat off se geplatzt, bann se mühd gewahst sein u net richtig meh hunn konnt gezieh, gerad so bih sühs den Oengerthune gemaicht hatte. U bih se fertig sein gewahst, da hat en ugesuin17), daß e sich genau wühr laß derkundige18), u bann e widder derführ, daß se de Oengerthune e so schönge u plagte, bih se's gemaicht hätte, u hätte kei Mitlihde19) mieht en gehatt, da wöll e widder komm, u wöll se widder in Pfluhk spann u wöll des ganz Fehld mit en erömmer ähr, u wöll off se platz, bis der letzt Mann sin Geist uffgegahn hätt.

U dernach hinte20) da hunn sich die Ehdellüht in Aicht genumme u hunn de Oengerthune net mehe e so geplagt u geschonge bi vördam. Awwer de Oengerthune, die hunn för örn gute Landgrafe gebatt21) öhr Lahte lang, u hätte Gut u Blut gern für en gelasse. U se hunn den Acker den Landgrafeacker geheiße, u hunn ümmer der Vahter sinn Kenge u Kengskenge22) die Geschichte von öhrn gute Landgrafe derzahlt23), daß sie Angedehnke24) nümmermeh söll öngergeh25), u hat sich au derhalle26) bis offen hüttige Tahk.

Quellen:


1)
Draußen im Felde
2)
Bauernwiese
3)
herum ackern
4)
geschunden
5)
weit
6)
geglaubt
7)
erführe es
8)
Unterthanen
9)
Ochsen und Gäule
10)
geackert
11)
kein
12)
Gegend
13)
erfahren
14)
heutiges Tages
15)
Peitsche
16)
hinter ihnen
17)
angesagt
18)
erkundigen
19)
Mitleid
20)
nachher
21)
gebetet
22)
Kindern und Kindeskindern
23)
erzählt
24)
Andenken
25)
untergehen
26)
erhalten